มีหลักการที่สำคัญอย่างยิ่งที่คุณจะต้องจดจำอยู่ 2 ประการ ถ้าคุณประสงค์จะปฏิบัติตามหลักแห่งความรับผิดชอบ หลักการนั้น คือ
1. ยิ่งมีภาระยิ่งใหญ่ ความรับผิดชอบของคุณก็ยิ่งมากขึ้น มนุษย์ในพระคัมภีร์ไบเบิ้ลคนหนึ่งได้รับพรห้าประการที่จะนำไปทำการลงทุน เขาถูกบังคับให้รับผิดชอบต่อพรห้าประการนั้น ถ้าคุณเองรับรู้พรที่พระผู้สร้างประทานให้แก่คุณ อันได้แก่
1)จินตนาการ
2)ความคิดริเริ่ม
3)ความคิดสร้างสรรค์
4)ขีดความสามารถในการควบคุมความคิดของคุณ และ
5)การตัดสินใจเลือก
เมื่อเป็นเช่นนี้ คุณจะต้องรู้ว่า ในที่สุดคุณจะต้องรับผิดชอบต่อพรนั้น เช่นเดียวกัน
คำกล่าวนี้ได้คำนึงถึงการเกิดที่แตกต่างกันของแต่ละคนในการพิจารณาด้วย ขณะเดียวกัน ก็ให้แต่ละคนมีความรับผิดชอบตามที่ประเมินตนเองด้วย
พึงสังเกตว่า ข้าพเจ้ามิได้กล่าวว่า คำกล่าวเช่นนี้เป็นการปฏิเสธความสำคัญของความรับผิดชอบ เพราะการกล่าวเช่นนั้นเป็นการขัดขวางการให้ทานที่ยิ่งใหญ่
2. ในแต่ละวันต้องถามตัวเองว่า วันนี้จะมีความหมายต่อข้าพเจ้าในฐานะคน ๆ หนึ่งได้อย่างไรบ้าง ?
ในการตัดสินใจว่า สิ่งใด คือ สิ่งที่คุณปรารถนา คุณจะต้องรู้ว่าประสบการณ์แต่ละครั้งที่คุณได้พบนั้นมีความสอดคล้องอย่างลงตัวกับสิ่งที่คุณกำลังแสวงหาอยู่หรือไม่ เพียงใด
คุณมีเวลาวันละ 24 ชั่วโมง สัปดาห์ละ 7 วัน ซึ่งเวลาทั้งหมดนี้คุณจะต้องรับผิดชอบ คุณมีอิสระที่จะทำงานอย่างหนักจนสุดความสามารถ ถ้าคุณประสงค์เช่นนั้น
แต่คุณต้องรับผิดชอบต่อชีวิต - ชีวิตมิได้ รับผิดชอบต่อคุณ!!!
ขณะที่คุณอ่านหนังสือเล่มนี้แต่ละหน้า ต้องรักษาสัญญาแห่งความรับผิดชอบต่อไปนี้ไว้กับตัวเองเสมอ ผู้นำชาวอเมริกันที่โดดเด่นแต่ละคนล้วนยึดมั่นในสัญญาแห่งความรับผิดชอบนี้ไว้อย่างเงียบๆเสมอ
โปรดฉกฉวยเอาประโยชน์ทุกอย่างจากเรื่องราวของ มาร์คัส การ์วี ผู้ซึ่งเตือนสติฝูงชนว่าพวกเขามีภาระใดบ้างท่ามกลางความยากจนและการกดขี่!!!
"คนผิวดำทั้งหลาย (และลูกอีสานทั้งหลาย)... ในอดีตพวกเราเคยยิ่งใหญ่มาแล้ว พวกเรากำลังจะมีความยิ่งใหญ่อีกครั้งหนึ่ง จงอย่าหมดสิ้นความกล้าหาญ อย่าสูญสิ้นศรัทธา ต้องเดินหน้าต่อไป..."
สำหรับตัวข้าพเจ้าเอง ข้าพเจ้าก็ขอให้ท่านจงมุ่งมั่นในการก้าวเดินไปข้างหน้าด้วยความคิดริเริ่ม สร้างสรรค์ ด้วยความเป็นอิสระของตนเอง และด้วยการพึ่งตนเองให้มากยิ่งขึ้น
ชะตาชีวิตของคุณอยู่ในกำมือของคุณเอง
คุณต้องการเป็นคนที่พึ่งตนเองหรือไม่?
ถ้าต้องการเป็นคนที่พึ่งตนเอง...
จะต้องพิสูจน์ให้เห็นด้วยการ...ลงมือทำ
ถ้าข้าพเจ้าประจักษ์กับสายตาว่าการต่อสู้เพื่อความสำเร็จซึ่งกินเวลานานและซึมซับในทุกอณูของร่างกายนั้นถูกขับเคลื่อนด้วยความปรารถนาที่จะเป็นคนที่พึ่งตนเองอย่างแรงกล้า ข้าพเจ้าก็จะรู้ว่าท่านได้ปฏิบัติตามแนวทางแห่งความสำเร็จที่นำเสนอโดย แดนนี คอกซ์ นักเขียนแนวปลุกใจที่ประกาศความรับผิดชอบของตนเองไว้ ดังนี้
"ณ บัดนี้ ข้าพเจ้าเป็นทุกสิ่งทุกอย่างที่ข้าพเจ้าต้องการและควรได้รับ ทีเป็นเช่นนี้ หากจะพิจารณาจากสิ่งที่ข้าพเจ้าได้ให้แก่สังคมในวันนี้ก็จะพบว่า ทรัพย์สมบัติของข้าพเจ้าก็ดี เงินออมของข้าพเจ้าก็ดี และความเป็นอยู่ของข้าพเจ้าก็ดี ล้วนแต่เป็นกระจกสะท้อนภาพอันแท้จริงของข้าพเจ้า ซึ่งได้แก่ ความมานะพยายามของฃ้าพเจ้าและสิ่งที่ข้าพเจ้าได้ให้แก่สังคม ข้าพเจ้าให้สิ่งใดแก่ผู้อื่น ข้าพเจ้าก็ได้รับสิ่งนั้น ถ้าข้าพเจ้าไม่มีความสุขกับสิ่งที่ได้รับมันก็ต้องเป็นเพราะว่า ในวันนี้ข้าพเจ้ายังไม่ได้จ่ายค่าตอบแทนในราคาที่ควรแก่การได้รับความสุขนั้น นั่นเอง..."
1.รับผิดชอบต่อพรที่ได้รับคือ
ตอบลบ1.1จินตนาการ
1.2ความคิดริเริ่ม
1.3. ความคิดที่สร้างสรรค์
1.4. การควบคุมความคิด
1.5. การเลือกหนทางปฏิบัติ(หป.)
2.ต้องถามตนเองว่า
วันนี้จะมีความหมายต่อเราได้อย่างไรบ้าง
ต้องจำไว้ว่าสภาพความเป็นอยู่ของเราตอนนี้คือภาพสะท้อนของเราเราทำอย่างไรภาพก็ออกมาแบบนั้นมันเป็นภาพที่เราทำตัวของเราเองถ้าเราใส่อะไรลงไปเราก็จะได้ภาพแบบนั้นเราต้องรับผิดชอบสิ่งที่เราไม่ชอบเราให้อะไรไปเราก็จะได้รับสิ่งนั้นให้แล้วเราจะได้รับ
ถ้าเรายังไม่ได้รับก็แสดงว่าเรายังให้ไม่ถูกต้อง
หรือให้ยังไม่เพียงพอ ยังไม่สมควรที่จะได้รับ!!!
ต้องลงมือทำ ลงมือทุ่มเทอย่างเต็มที่